Konrad Morawski

---

Życiorys

Konrad Morawski, po ukończeniu Kursów Wokalno-Dramatycznych Heleny Hryniewieckiej w Warszawie w 1932 roku, zyskał reputację utalentowanego aktora teatralnego. Jego kariera sceniczna koncentrowała się głównie na warszawskich teatrach, w tym w Miejskich Teatrach Dramatycznych, gdzie występował w latach 1945–1948, a także w teatrach Rozmaitości (1948–1949) i Polskiego (1949–1950, 1951–1955, 1958–1961).

W swoim dorobku artystycznym miał również występy w Domu Wojska Polskiego w latach 1950–1951, teatrze Dramatycznym (1955–1957) oraz Ateneum (1957–1958). Swoją karierę kontynuował w takich teatrach jak Klasyczny (1962–1963), Ludowy (1963–1970) oraz Żydowski (1969–1973). Brał także udział w występach w teatrze Na Woli (1976–1979) oraz w innych znanych placówkach, takich jak im. Juliusza Osterwy w Gorzowie Wielkopolskim (1960) i Rozmaitości we Wrocławiu (1961–1962).

Warto wspomnieć, że jego twórczość obejmowała także słuchowiska Teatru Polskiego Radia od 1949 roku oraz spektakle Teatru Telewizji, w których rozpoczął swoją przygodę w 1958 roku. Morawski zadebiutował w filmie rolą Grajka w obrazie Szkice węglem, który miał premierę w 1962 roku.

Dzięki swojemu wkładowi w kulturę, w dniu 19 stycznia 1955 roku, otrzymał Medal 10-lecia Polski Ludowej na wniosek Ministra Kultury i Sztuki. Jego życie zakończyło się w spokoju, a spoczywa na cmentarzu komunalnym Północnym w Warszawie, w kwaterze W-III-3-3-17.

Role filmowe

Konrad Morawski, wybitny aktor, ma na swoim koncie wiele ról filmowych, które na zawsze wpisały się w polską kinematografię. Poniżej przedstawiamy zestawienie jego najważniejszych wystąpień w filmach na przestrzeni lat.

• 1984: Cień już niedaleko jako Marian,
• 1984: Ceremonia pogrzebowa jako Uczestnik pogrzebu profesora Tarnowskiego,
• 1982: Krzyk jako Pensjonariusz,
• 1981: Stacja jako Ksiądz,
• 1979: Klucznik jako Ojciec Kazimierza,
• 1976: Blizna,
• 1975: Moja wojna, moja miłość,
• 1975: Zwycięstwo jako Ojciec Naroga,
• 1974: Wiosna panie sierżancie jako Mieszkaniec Trzebiatowa (niewymieniony w czołówce),
• 1971: Nie lubię poniedziałku jako Magazynier „Maszynohurtu” (niewymieniony w czołówce),
• 1969: Jak rozpętałem drugą wojnę światową jako Matula, zbieracz min,
• 1969: Ostatnie dni jako ojciec Naroga,
• 1969: W każdą pogodę,
• 1967: Szach i mat! jako Spóźniony gość na pokazie gry w szachy (niewymieniony w czołówce),
• 1964: Pierwszy dzień wolności jako Oficer w oflagu (niewymieniony w czołówce),
• 1964: Wilczy bilet jako racjonalizator Pająk,
• 1964: Barwy walki (niewymieniony w czołówce),
• 1964: Skąpani w ogniu jako Kogut (niewymieniony w czołówce),
• 1963: Zerwany most,
• 1963: Daleka jest droga jako Podoficer w kantynie,
• 1962: Mój stary jako Sąsiad Grzelów,
• 1962: Szkice węglem jako Grajek.

Wielu z tych występów ukazuje nie tylko umiejętności aktorskie Morawskiego, ale także jego zdolność do tworzenia niezapomnianych postaci, które pozostają w pamięci widzów.

Role telewizyjne

Konrad Morawski, znany z różnorodnych ról telewizyjnych, ma na swoim koncie szereg wyjątkowych występów w produkcjach filmowych.

• 1984: Siedem życzeń, w roli Nauczyciela biologii,
• 1980: Królowa Bona, jako Łaski Jan, prymas Polski (gościnnie),
• 1980: Punkt widzenia, w roli Bednarskiego, emerytowanego weterynarza, petenta z ZUS (gościnnie),
• 1979-1981: Najdłuższa wojna nowoczesnej Europy (gościnnie),
• 1977: Noce i dnie, jako Bazyli, subiekt w sklepie Michaliny (gościnnie),
• 1976: Polskie drogi, w roli Tośka Szczubełka, dozorcy w kamienicy Niwińskich (gościnnie),
• 1965: Podziemny front, w roli Ambrożego.

---

Oceń: Konrad Morawski

---