Aleksandra Jakubowska

---

Życiorys

Aleksandra Jakubowska, absolwentka Uniwersytetu Warszawskiego, zdobyła wykształcenie z zakresu filologii polskiej. Swoją karierę zawodową rozpoczęła jeszcze przed obroną dyplomu. W latach 1977-1981 pracowała w redakcji „Sztandaru Młodych”, a następnie do 1987 roku pełniła funkcję redaktorki „Przyjaciółki” oraz w „Rzeczpospolitej” w roku 1987. W latach 1980-1990 była członkinią Polskiej Zjednoczonej Partii Robotniczej (PZPR).

W listopadzie 1987 roku podjęła pracę w Telewizji Polskiej, gdzie przyczyniła się do powstania Dziennika Telewizyjnego, pracując m.in. w redakcji Ech Dnia oraz później w Wiadomościach. Na znak protestu przeciwko zastąpieniu Andrzeja Drawicza przez Mariana Terleckiego, w dniu 13 stycznia 1991 roku, zakończyła swoje wystąpienie telewizyjne w szokujący sposób — wzięła torebkę i opuściła studio. Swoje przemyślenia na temat mediów zaprezentowała w książce opublikowanej w 1991 roku pod tytułem *Telewizja naga*, którą napisała wspólnie z Jackiem Snopkiewiczem, byłym redaktorem naczelnym Wiadomości.

Po odejściu z TVP, objęła stanowisko szefa działu reporterów w dzienniku „Kurier Polski”. Wspólnie z Wojciechem Mannem oraz Krzysztofem Materną współtworzyła warszawskie Radio Kolor, gdzie kierowała działem publicystyki i informacji, a także prowadziła audycje poświęcone kulturze. Później wydawała i kierowała periodykami młodzieżowymi oraz kobiecymi, w tym „Missland” (1993) oraz „Feminą” (1994), która była dodatkiem do „Życia Warszawy”.

W latach 1995-1997 pełniła funkcję podsekretarza stanu oraz rzecznika prasowego rządu. W wyniku wyborów parlamentarnych w 1997 roku została wybrana na posłankę III kadencji z ramienia Sojuszu Lewicy Demokratycznej. Po między innymi z udanym starcie w 2001 roku, ponownie zdobyła mandat poselski w okręgu opolskim, który sprawowała do 2005 roku.

W latach 1999-2000 była członkinią zarządu krajowego SLD, a następnie do 2002 roku pełniła funkcję zastępczyni sekretarza generalnego i członkini krajowego komitetu wykonawczego. Podczas II kongresu partii, który miał miejsce w czerwcu 2003 roku, została wybrana na wiceprzewodniczącą, z której to funkcji zrezygnowała w marcu 2004 roku.

W październiku 2001 roku, w nowo powołanym rządzie Leszka Millera, objęła stanowisko sekretarza stanu w Ministerstwie Kultury. Od kwietnia 2002 roku sprawowała także funkcję generalnego konserwatora zabytków. Koordynowała m.in. prace nad nowelizacją ustawy o radiofonii i telewizji, co później stało się przedmiotem śledztwa w związku z aferą Rywina. Przesłuchiwano ją przed komisją śledczą jedenaście razy.

W styczniu 2003 roku została szefem Gabinetu Politycznego Prezesa Rady Ministrów, jednak nowy premier, Marek Belka, odwołał ją z tego stanowiska w maju 2004 roku. W grudniu 2004 roku została zawieszona w prawach członka SLD przez rzecznika dyscypliny partyjnej. Ostatecznie sama wystąpiła z partii oraz klubu parlamentarnego, pozostając niezrzeszoną do końca swojej IV kadencji. Po 2005 roku zrezygnowała z aktywności politycznej, a jej ścieżka zawodowa prowadziła m.in. do zarządzania galerią handlową w Podkowie Leśnej. W 2018 roku zaczęła współpracować jako publicystka z portalem wPolityce.pl oraz dziennikarką kanału wPolsce.pl, a także publikowała teksty w tygodniku „Sieci”.

Postępowania karne

W 2004 roku doszło do istotnego wydarzenia, gdy Sąd Rejonowy w Opolu tymczasowo aresztował Macieja Jakubowskiego, męża Aleksandry Jakubowskiej. Powód zatrzymania były poważne zarzuty korupcyjne, związane z ubezpieczeniem elektrowni w Opolu. W 2006 roku jednak los Aleksandry Jakubowskiej również się odwrócił. Funkcjonariusze Centralnego Biura Śledczego Policji (CBŚP) zatrzymali ją, a prokuratura postawiła jej zarzuty dotyczące przyjęcia korzyści majątkowej, której wartość wynosiła około 500 tysięcy złotych. Cała sytuacja wynikała z tzw. afery łapówkarskiej powiązanej z ubezpieczeniem wymienionej wcześniej elektrowni. Jakubowska stanowczo zaprzeczyła, iż ma jakiekolwiek związki z popełnieniem zarzuconych jej czynów.

Przez blisko trzy tygodnie była w stanie aresztu. Po zwolnieniu nie mogła zapomnieć o obowiązkach, jakie nałożono na nią w ramach poręczenia majątkowego. W 2014 roku, choć wyrok był nieprawomocny, uznano ją za winną popełnienia przestępstw i skazano na dwa lata więzienia z warunkowym zawieszeniem wykonania kary na okres trzech lat. W 2016 roku wyrok został potwierdzony przez sąd apelacyjny.

W lipcu 2006 roku wydarzyła się kolejna sytuacja, która pogorszyła wizerunek Jakubowskiej. Czołowo potrąciła rowerzystę w Podkowie Leśnej, będąc w stanie nietrzeźwości, co wywołało falę kontrowersji. W marcu 2008 roku Sąd Okręgowy w Warszawie przyjął wyrok Sądu Rejonowego w Grodzisku Mazowieckim, na podstawie którego skazano ją za prowadzenie pojazdu mechanicznego w stanie nietrzeźwości, nakładając karę grzywny oraz dwuletni zakaz prowadzenia pojazdów.

W kwietniu 2007 roku rozpoczął się jej proces, którego przedmiotem były zmiany w ustawie o radiu i telewizji. Po pewnym czasie, w grudniu 2007 roku, sąd pierwszej instancji uniewinnił ją od popełnienia zarzucanego czynu. To orzeczenie jednak zostało uchylone przez Sąd Apelacyjny w Warszawie, co doprowadziło do konieczności ponownego rozpatrzenia sprawy. Nowy proces rozpoczął się w czerwcu 2011 roku. Już w lipcu tego samego roku Jakubowska usłyszała wyrok skazujący, który nałożył na nią karę ośmiu miesięcy pozbawienia wolności, z warunkowym zawieszeniem wykonania wyroku na dwa lata. W czerwcu 2012 roku Sąd Apelacyjny w Warszawie potwierdził treść wyroku sądu pierwszej instancji, podtrzymując decyzję sądów.

---

Oceń: Aleksandra Jakubowska

---