Zygmunt Pietrusiński

Polityka i administracja

Zygmunt Pietrusiński to postać, która odcisnęła swoje piętno na kartach historii Polski, jako działacz partyjny i dyplomata.

Urodził się 2 kwietnia 1924 roku w Pruszkowie, a opuścił ten świat 15 grudnia 2001 roku. Jego kariera dyplomatyczna obejmowała stanowisko chargé d’affaires oraz ambasadora w różnych krajach.

W latach 1963–1968 pełnił funkcję ambasadora w Wenezueli, gdzie miał za zadanie reprezentowanie interesów Polski. Następnie, w latach 1976–1981, był ambasadorem w Ekwadorze, a kolejne lata, od 1987 do 1989, spędził na stanowisku ambasadora w Portugalii.

Życiorys

Urodzony jako syn Leonarda i Anastazji, Zygmunt Pietrusiński przed II wojną światową uczęszczał do Gimnazjum „Oświata” w Warszawie, gdzie udało mu się zaliczyć dwie klasy. W okresie okupacji, edukację kontynuował w przyfabrycznej szkole mechanicznej w Pruszkowie, co zaowocowało podjęciem pracy w tej samej fabryce po jej ukończeniu. Rozpoczął jako szlifierz, a z czasem awansował na stanowisko kreślarza.

Równocześnie z rozwojem jego kariery zawodowej, Pietrusiński angażował się w działalność polityczną. We wrześniu 1942 roku wstąpił do Polskiej Partii Robotniczej, a także działał aktywnie w Gwardii Ludowej oraz Armii Ludowej, przy czym podejrzewa się, iż posługiwał się pseudonimem „Zbyszek”. Po zakończeniu działań wojennych, jego kariera w strukturach partyjnych nabrała tempa.

Po 1945 roku objął różne stanowiska w pruszkowskim aparacie partyjnym, a niedługo potem został pełnomocnikiem do spraw reformy rolnej w Płońsku. Następnie skierowany został do Centralnej Szkoły Partyjnej w Łodzi, a po jej ukończeniu pracował na terenie Lubelszczyzny. W starostwie w Koszalinie współpracował jako Kierownik Referatu Społeczno-Politycznego.

W 1946 roku osiedlił się ponownie w Pruszkowie, gdzie objął stanowisko młodszego konstruktora w Fabryce Stowarzyszenia Mechaników i jednocześnie zdał tzw. duża maturę. W 1948 roku wstąpił do Polskiej Zjednoczonej Partii Robotniczej (PZPR), co otworzyło mu nowe możliwości związane z pracą w Ministerstwie Spraw Zagranicznych (MSZ).

Początkowo jednocześnie studiował w Akademii Nauk Politycznych, a dyplom magistra ekonomii uzyskał w wydzielonej z niej Szkole Głównej Służby Zagranicznej. W latach 1952–1954 był II sekretarzem Poselstwa w Meksyku, a później radcą w Ambasadzie w Belgradzie. W okresie 1958–1963 zajmował stanowisko naczelnika Wydziału w Departamencie I MSZ.

Jako aktywny członek PZPR, pełnił funkcje takie jak sekretarz oddziałowej organizacji partyjnej przy MSZ w latach 1951–1952, oraz członek komitetu podstawowej organizacji partyjnej przy MSZ od 1959 do 1961 roku. 23 października 1963 roku objął stanowisko radcy i chargé d’affaires Ambasady w Caracas, a 7 stycznia 1965 roku został mianowany ambasadorem w Wenezueli, gdzie jego misja zakończyła się w 1968 roku.

Od 16 lutego 1976 roku do 17 grudnia 1981 roku pełnił funkcję ambasadora w Ekwadorze, składając listy uwierzytelniające 22 marca 1976 roku. W latach 1987–1989 był ambasadorem w Portugalii. Po zakończeniu swojej kariery dyplomatycznej, Zygmunt Pietrusiński został pochowany w Pruszkowie.

Odznaczenia

W uznaniu za swoje zasługi, Zygmunt Pietrusiński został odznaczony następującymi wyróżnieniami:

  • 14 stycznia 1955 – Medal 10-lecia Polski Ludowej,
  • 2 lipca 1955 – Złoty Krzyż Zasługi „za zasługi w pracy zawodowej w służbie państwowej”,
  • Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski,
  • Krzyż Komandorski Orderu Odrodzenia Polski.

Przypisy

  1. a b c d e f g Dane osoby z katalogu kierowniczych stanowisk partyjnych i państwowych PRL [online], Biuletyn Informacji Publicznej Instytutu Pamięci Narodowej [dostęp 04.06.2023 r.]
  2. Portugalia [online], Polska w Portugalii - Portal Gov.pl [dostęp 04.06.2023 r.]
  3. PawełP. Ceranka PawełP., Podstawowa Organizacja Partyjna PZPR w Ministerstwie Spraw Zagranicznych 1949–1989, „Pamięć i Sprawiedliwość”, 1 (27), Warszawa 2016, s. 301, ISSN 1427-7476 [dostęp 04.06.2023 r.]
  4. JacekJ. Perlin JacekJ., Historia stosunków dyplomatycznych Polski z Ameryką Łacińską (cz. II Przedstawiciele dyplomatyczni Polski w krajach Ameryki Łacińskiej), „Ameryka Łacińska”, 3 (13), 1996, s. 67, 71 [dostęp 04.06.2023 r.]
  5. a b Gazeta Stołeczna z 29 grudnia 2001, s. 15.
  6. a b Gazeta Stołeczna z 15 grudnia 2001, s. 12.
  7. a b BorysB. Lewytzky BorysB., JuliuszJ. Stroynowski JuliuszJ., Who's who in the socialist countries: a biographical encyclopedia of 10.000 leading personalities in 16 communist countries, New York München: K.G. Saur Verlag Dokumentation Saur KG, 1978, s. 478, ISBN 978-0-89664-011-5 (ang.).
  8. Uchwała Rady Państwa z dnia 2 lipca 1955 r. o nadaniu odznaczeń państwowych (M.P. z 1955 r. nr 86, poz. 1049).
  9. Lista osób odznaczonych „Medalem 10-lecia Polski Ludowej” (M.P. z 1955 r. nr 99, poz. 1387).

Oceń: Zygmunt Pietrusiński

★★★★★
Średnia ocena:4.79 Liczba ocen:24