Stanisław Teodor Jaźwiński, urodzony 30 marca 1907 roku w Pruszkowie, to postać, która na stałe wpisała się w kartę polskiej nauki. Zmarł 2 marca 1998 roku, również w Pruszkowie, pozostawiając po sobie znaczące osiągnięcia w dziedzinie materiałoznawstwa.
Był to znany polski metalurg, który zdobył uznanie jako specjalista w swojej dziedzinie. Jego prace nie tylko przyczyniły się do rozwoju technologii materiałowej, ale także kształtowały przyszłe pokolenia inżynierów.
Jaźwiński pełnił również funkcję profesora na Politechnice Warszawskiej, gdzie dzielił się swoją wiedzą i doświadczeniem z młodymi adeptami nauki. Jego wkład w rozwój uczelni oraz jego badania miały kluczowe znaczenie dla rozwoju nauk inżynieryjnych w Polsce.
Życiorys
W 1935 roku, Stanisław Jaźwiński ukończył studia na Wydziale Chemicznym Politechniki Warszawskiej, a następnie pozostał na uczelni jako asystent w Instytucie Metalurgii i Metaloznawstwa. Już w 1937 roku objął posadę kierownika odlewni w Państwowych Zakładach Inżynierii w Czechowicach k. Warszawy. W trakcie drugiej wojny światowej znalazł się w Wielkiej Brytanii, gdzie od 1941 pracował w zakładach D. Brown & Son w Sheffield. Na początku pełnił funkcję kierownika stalowni, a następnie awansował na głównego metalurga i dyrektora ds. badań naukowych.
W tym okresie Stanisław Jaźwiński opublikował w Londynie książkę pod tytułem „Technologia stopów żelaza” oraz wiele prac naukowych. W 1946 roku postanowił emigrować do Brazylii, gdzie pełnił rolę radcy rządowego do spraw technicznych. Po kilkumiesięcznym pobycie w tym kraju, przeniósł się do Stanów Zjednoczonych, gdzie otrzymał ofertę pracy jako metalurg i dyrektor naukowy w fabryce Forda. Na przestrzeni lat zmieniał różne miejsca pracy, a w 1958 roku odwiedził Polskę, gdzie uzyskał stopień doktora na Akademii Górniczo-Hutniczej w Krakowie.
W 1962 roku, Stanisław Jaźwiński zdecydował się na powrót do Polski. W czasie swego szesnastoletniego pobytu w Stanach Zjednoczonych, opublikował kilkadziesiąt prac naukowych, opatentował 17 wynalazków oraz brał udział w badaniach realizowanych na kilku uniwersytetach amerykańskich. Był także członkiem Akademii Nauk Stanu Pensylwania. Po powrocie do rodzinnego kraju, objął stanowisko profesora nadzwyczajnego w Katedrze Metalurgii Politechniki Częstochowskiej, a od 1965 roku zdobył czas w roli kierownika Katedry Materiałoznawstwa na Wydziale Mechanicznym Energetyki i Lotnictwa Politechniki Warszawskiej.
W 1970 roku, był organizatorem Międzyresortowego Instytutu Inżynierii Materiałowej. Jego dorobek naukowy obejmował ponad sto publikacji, w tym trzy książki, a także był autorem bądź współautorem wielu patentów. 1 stycznia 1978 roku przeszedł na emeryturę. Zmarł 2 marca 1998 roku i został pochowany na cmentarzu Żbikowskim w Pruszkowie.
Przypisy
- Andrzej Liczbiński „Wykaz profesorów Politechniki Warszawskiej zmarłych w latach 1988–2000” Biblioteka Główna Politechniki Warszawskiej Muzeum, Warszawa 2000 r.
- Stanisław Jaźwiński, Epitafie, Wydział Mechaniczny Energetyki i Lotnictwa Politechniki Warszawskiej.
Pozostali ludzie w kategorii "Nauka i edukacja":
Irena Horban | Alicja Siemak-Tylikowska | Renata Grzegorczykowa | Zdzisław Kępiński | Przemysław Trojan | Józef Ruszar | Zdzisław Świderski | Kazimierz Lisiecki | Leszek Podhorodecki | Ałbena Grabowska | Andrzej Gawryszewski | Paweł Janiszewski | Jacek Kubiak (biolog) | Jan Jerzy SławianowskiOceń: Stanisław Jaźwiński