Renata Grzegorczykowa

---

Życiorys

Renata Grzegorczykowa jest wybitną postacią w dziedzinie językoznawstwa, a jej kariera naukowa rozpoczęła się na Uniwersytecie Warszawskim, gdzie rozpoczęła studia. Od 1956 roku była związana z uczelnią, pracując pod okiem Witolda Doroszewskiego w Pracowni Leksykologicznej, a później w Instytucie Języka Polskiego na Wydziale Polonistyki.

W 1964 roku uzyskała doktorat, który opierał się na pracy zatytułowanej Czasowniki odimienne we współczesnym języku polskim. Dzień 1974 roku przyniósł jej habilitację, którą zdobyła dzięki książce funkcje semantyczne i składniowe polskich przysłówków. W latach 1976-1979 pełniła funkcję wicedyrektora w Instytucie Języka Polskiego, a w latach 1981-1984 była dyrektorem tegoż instytutu.

W swej karierze naukowej w 1983 roku zdobyła tytuł profesora nadzwyczajnego, natomiast w latach 1982-2001 kierowała Zakładem Budowy Gramatycznej Współczesnego Języka Polskiego na Uniwersytecie Warszawskim. Zarówno tytuł profesora, jak i tytuł profesora zwyczajnego, uzyskała w 1995 roku.

W latach 1997-1999 Renata Grzegorczykowa prowadziła międzynarodowy projekt badawczy „Porównawcza semantyka leksykalna”, który realizowany był w Warsawie we współpracy z naukowcami z Pragi, Moskwy, Kijowa oraz Sztokholmu. Po 2001 roku, jako profesor emerytowany, kontynuowała współpracę z macierzystą uczelnią.

Jest także aktywną członkinią licznych towarzystw naukowych, takich jak Polskie Towarzystwo Językoznawcze, Towarzystwo Naukowe Warszawskie oraz Komitet Językoznawstwa PAN, w ramach którego uczestniczyła w pracach Komisji Etnolingwistycznej, Komisji Frazeologicznej oraz Komisji Teorii Języka. Również w Międzynarodowym Komitecie Slawistów pełniła ważną rolę w Komisji Budowy Gramatycznej Języków Słowiańskich.

Szczególnie znaczący wkład Renata Grzegorczykowa wniosła w badania nad słowotwórstwem, składnią i semantyką języka polskiego. Jej zainteresowania obejmowały również różnorodne zagadnienia związane z polonistyką, slawistyką oraz ogólnymi aspektami językoznawstwa i filozofii. W swoich badaniach korzystała z metodologii takich kierunków naukowych jak strukturalizm, lingwistyka kognitywna oraz generatywizm.

Publikacje

Renata Grzegorczykowa to autorka ponad dwustu prac, zarówno indywidualnych, jak i wspólpracy z innymi badaczami. Jej prace obejmują różnorodne aspekty języka polskiego.

Oto niektóre z wybranych publikacji:

• Indeks a tergo do „Słownika języka polskiego” S. B. Lindego (1965; współautorzy: Zofia Kurzowa i Jadwiga Puzynina),
• Indeks a tergo do „Słownika języka polskiego” W. Doroszewskiego (1973; współpraca z zespołem pod kierownictwem Jadwigi Puzyniny),
• Czasowniki odimienne we współczesnym języku polskim (1969),
• Zarys słowotwórstwa polskiego (pierwsze wydanie: 1972),
• Funkcje semantyczne i składniowe polskich przysłówków (1975),
• Słowotwórstwo współczesnego języka polskiego. Rzeczowniki sufiksalne rodzime (1979; współautorstwo z Jadwigą Puzyniną),
• Gramatyka współczesnego języka polskiego. Morfologia (1984; tom zbiorowy, współredakcja z Romanem Laskowskim i Henrykiem Wróblem),
• Wprowadzenie do semantyki językoznawczej (pierwsze wydanie: 1990),
• Wykłady z polskiej składni (od 1996 cztery wydania),
• Wstęp do językoznawstwa (2007).

Życie prywatne

W 1953 roku Renata Grzegorczykowa wstąpiła w związek małżeński z Andrzejem Grzegorczykiem (1922–2014), który był znanym matematykiem oraz filozofem. Para doczekała się dwojga dzieci, co stanowiło ważny element ich wspólnego życia.

---

Oceń: Renata Grzegorczykowa

---