Mieczysław Timme


Mieczysław Eugeniusz Timme, urodzony 31 grudnia 1892 roku w Pruszkowie, to postać znacząca w historii Wojska Polskiego. Był kapitanem piechoty, co wskazuje na jego zaangażowanie oraz wyróżniającą się rolę w służbie wojskowej.

Pomimo braku informacji o jego dalszym życiu, jego wkład w rozwój armii nie może być pomijany. Jako oficer, Timme mógł brać udział w różnorodnych wydarzeniach, które kształtowały losy Polski w XX wieku.

Życiorys

Mieczysław Timme miał znaczną rolę w historii polskiego wojska, szczególnie w kontekście wydarzeń z I wojny światowej. W tym czasie służył w 2 Pułku Ułanów Legionów Polskich, a po jej zakończeniu wykazał się aktywną działalnością w Polskiej Organizacji Wojskowej. Dzięki swoim osiągnięciom w tej organizacji, uzyskał tytuł oficera POW. Istotnym momentem w jego karierze wojskowej było przyjęcie do Wojska Polskiego 4 marca 1919, z datą rozpoczęcia służby dnia 1 grudnia 1918, kiedy to mianowano go na stopień podporucznika piechoty.

Od 3 stycznia do 21 marca 1919, Mieczysław Timme kontynuował swój rozwój jako uczeń klasy „L” w Szkole Podchorążych. Po ukończeniu szkoły, 26 kwietnia tego samego roku, został przydzielony do 1 Pułku Piechoty Legionów, gdzie kontynuował swoje służbowe obowiązki. W dniu 1 czerwca 1921 pełnił służbę na stanowisku w Szkole Podchorążych Piechoty w Warszawie, a jego oddziałem macierzystym pozostał 1 Pułk Piechoty Legionów.

Istotnym punktem w jego karierze było zweryfikowanie go w stopniu porucznika 3 maja 1922, z datą starszeństwa od 1 czerwca 1919 i 576. lokatą w korpusie oficerów piechoty. Wkrótce potem został przeniesiony do 25 Pułku Piechoty znajdującego się w Piotrkowie. 1 grudnia 1924, Mieczysław Timme otrzymał awans na stopień kapitana, z datą starszeństwa z 15 sierpnia 1924 oraz 178. lokatą w korpusie oficerów piechoty.

W sierpniu 1929 roku, został zwolniony z zajmowanego stanowiska i oddany do dyspozycji dowódcy Okręgu Korpusu Nr IV. Ostatecznie, z dniem 31 marca 1930, przeszedł w stan spoczynku, kończąc w ten sposób aktywną służbę wojskową w Polskim Wojsku.

Ordery i odznaczenia

Mieczysław Timme, wyjątkowa postać historyczna, jest znany z licznych odznaczeń i medali, które otrzymał za swoje zasługi. Wśród nich znajdują się:

  • Krzyż Niepodległości, przyznany 4 lutego 1932,
  • Krzyż Walecznych, otrzymany aż czterokrotnie,
  • Medal 10 Rocznicy Wojny Niepodległościowej, przyznany przez Łotwę.

Przypisy

  1. M.P. z 1932 r. nr 29, poz. 35 „za pracę w dziele odzyskania niepodległości”.
  2. Dz. Pers. MSWojsk. Nr 5 z 20.02.1930 r., s. 72.
  3. Dz. Pers. MSWojsk. Nr 13 z 09.08.1929 r., s. 255.
  4. Dz. Pers. MSWojsk. Nr 12 z 06.08.1929 r., s. 241.
  5. Dz. Pers. MSWojsk. Nr 131 z 17.12.1924 r., s. 739.
  6. Rocznik Oficerski 1928, s. 41, 208.
  7. Rocznik Oficerski 1924, s. 184, 369.
  8. Rocznik Oficerski 1923, s. 197, 426.
  9. Spis oficerów 1921, s. 23, 918.
  10. Dz. Rozk. Wojsk. Nr 49 z 06.05.1919 r., poz. 1565.
  11. Dz. Rozk. Wojsk. Nr 29 z 15.03.1919 r., poz. 909.
  12. Lenkiewicz, Sujkowski i Zieliński 1930, s. 439.

Pozostali ludzie w kategorii "Wojsko i służby mundurowe":

Marian Morawski (oficer) | Zygmunt Morawski | Franciszek Gomuliński | Zachariasz Artsztajn

Oceń: Mieczysław Timme

Średnia ocena:4.64 Liczba ocen:9