Mieczysław Eugeniusz Timme, urodzony 31 grudnia 1892 roku w Pruszkowie, to postać znacząca w historii Wojska Polskiego. Był kapitanem piechoty, co wskazuje na jego zaangażowanie oraz wyróżniającą się rolę w służbie wojskowej.
Pomimo braku informacji o jego dalszym życiu, jego wkład w rozwój armii nie może być pomijany. Jako oficer, Timme mógł brać udział w różnorodnych wydarzeniach, które kształtowały losy Polski w XX wieku.
Życiorys
Mieczysław Timme miał znaczną rolę w historii polskiego wojska, szczególnie w kontekście wydarzeń z I wojny światowej. W tym czasie służył w 2 Pułku Ułanów Legionów Polskich, a po jej zakończeniu wykazał się aktywną działalnością w Polskiej Organizacji Wojskowej. Dzięki swoim osiągnięciom w tej organizacji, uzyskał tytuł oficera POW. Istotnym momentem w jego karierze wojskowej było przyjęcie do Wojska Polskiego 4 marca 1919, z datą rozpoczęcia służby dnia 1 grudnia 1918, kiedy to mianowano go na stopień podporucznika piechoty.
Od 3 stycznia do 21 marca 1919, Mieczysław Timme kontynuował swój rozwój jako uczeń klasy „L” w Szkole Podchorążych. Po ukończeniu szkoły, 26 kwietnia tego samego roku, został przydzielony do 1 Pułku Piechoty Legionów, gdzie kontynuował swoje służbowe obowiązki. W dniu 1 czerwca 1921 pełnił służbę na stanowisku w Szkole Podchorążych Piechoty w Warszawie, a jego oddziałem macierzystym pozostał 1 Pułk Piechoty Legionów.
Istotnym punktem w jego karierze było zweryfikowanie go w stopniu porucznika 3 maja 1922, z datą starszeństwa od 1 czerwca 1919 i 576. lokatą w korpusie oficerów piechoty. Wkrótce potem został przeniesiony do 25 Pułku Piechoty znajdującego się w Piotrkowie. 1 grudnia 1924, Mieczysław Timme otrzymał awans na stopień kapitana, z datą starszeństwa z 15 sierpnia 1924 oraz 178. lokatą w korpusie oficerów piechoty.
W sierpniu 1929 roku, został zwolniony z zajmowanego stanowiska i oddany do dyspozycji dowódcy Okręgu Korpusu Nr IV. Ostatecznie, z dniem 31 marca 1930, przeszedł w stan spoczynku, kończąc w ten sposób aktywną służbę wojskową w Polskim Wojsku.
Ordery i odznaczenia
Mieczysław Timme, wyjątkowa postać historyczna, jest znany z licznych odznaczeń i medali, które otrzymał za swoje zasługi. Wśród nich znajdują się:
- Krzyż Niepodległości, przyznany 4 lutego 1932,
- Krzyż Walecznych, otrzymany aż czterokrotnie,
- Medal 10 Rocznicy Wojny Niepodległościowej, przyznany przez Łotwę.
Przypisy
- M.P. z 1932 r. nr 29, poz. 35 „za pracę w dziele odzyskania niepodległości”.
- Dz. Pers. MSWojsk. Nr 5 z 20.02.1930 r., s. 72.
- Dz. Pers. MSWojsk. Nr 13 z 09.08.1929 r., s. 255.
- Dz. Pers. MSWojsk. Nr 12 z 06.08.1929 r., s. 241.
- Dz. Pers. MSWojsk. Nr 131 z 17.12.1924 r., s. 739.
- Rocznik Oficerski 1928, s. 41, 208.
- Rocznik Oficerski 1924, s. 184, 369.
- Rocznik Oficerski 1923, s. 197, 426.
- Spis oficerów 1921, s. 23, 918.
- Dz. Rozk. Wojsk. Nr 49 z 06.05.1919 r., poz. 1565.
- Dz. Rozk. Wojsk. Nr 29 z 15.03.1919 r., poz. 909.
- Lenkiewicz, Sujkowski i Zieliński 1930, s. 439.
Pozostali ludzie w kategorii "Wojsko i służby mundurowe":
Marian Morawski (oficer) | Zygmunt Morawski | Franciszek Gomuliński | Zachariasz ArtsztajnOceń: Mieczysław Timme