Zygmunt Morawski, znany również jako „Bem”, przyszedł na świat w styczniu 1921 roku w Pruszkowie, niedaleko Warszawy. Urodziny w tym historycznym miejscu miały znaczący wpływ na jego późniejsze życie i działalność.
Jako hubalczyk, Morawski dał się poznać jako niezwykle odważny i zaangażowany żołnierz. W ramach swoich zobowiązań wojskowych pełnił obowiązki w stopniu podporucznika w Wojsku Polskim. Niestety, jego życie tragicznie zakończyło się 7 sierpnia 1943 roku, pozostawiając po sobie niezatarte ślady w historii Polski i pamięci o walce o wolność.
Życiorys
Zygmunt Morawski był synemMariana Morawskiego, który służył jako oficer w armii carskiej Rosji, a następnie również w Wojsku Polskim. W 1938 roku, po zdaniu matury, Zygmunt zdecydował się na ochotniczy wstęp do wojska.
Niestety, brakuje informacji na temat jednostki, w której służył podczas kampanii wrześniowej. Wkrótce dołączył do oddziału majora Henryka Dobrzańskiego, podróżując z Puszczy Augustowskiej do Warszawy. Pozostał w tym oddziale aż do jego rozwiązania, pełniąc funkcję w szwadronie.
Po tragicznym zgonie „Hubala”, Zygmunt objął dowództwo nad jedną z grup, które miały na celu spotkanie z jego następcą. Po rozwiązaniu oddziału przebywał najpierw w Warszawie, a później poprzez Węgry i Turcję, dotarł na Bliski Wschód. Ostatecznie, w grudniu 1940 roku, znalazł się w polskim obozie w Latrum w Palestynie. Wkrótce walczył w szeregach Pułku Ułanów Karpackich, w ramach Samodzielnej Brygady Strzelców Karpackich, dowodzonej przez generała Kopańskiego.
Okoliczności jego śmierci pozostają niejasne. W artykule zamieszczonym w „Biuletynie Wolnej Polski” można było przeczytać, że nieustraszony partyzant oddziału „Hubala”, kawaler orderu Virtuti Militari, miał popełnić samobójstwo. Z kolei rodzina twierdziła, że „Bem” zginął w wyniku pojedynku. Powodem konfliktu miało być oskarżenie ojca Zygmunta o komunizm, do czego doszło po spoliczkowaniu innego oficera przez „Bema”. W takich okolicznościach samobójstwo można było chcieć przedstawić jako wersję oficjalną. Zygmunt Morawski poniósł śmierć 7 sierpnia 1943 roku.
Przypisy
- Rus 2018, s. 137-138.
- Szymański 1986, s. 156.
- Szymański 1986, s. 155.
- Szymański 1986, s. 154.
- Szymański 1986, s. 153.
- a b Igielski.
Pozostali ludzie w kategorii "Wojsko i służby mundurowe":
Franciszek Gomuliński | Zachariasz Artsztajn | Mieczysław Timme | Marian Morawski (oficer)Oceń: Zygmunt Morawski