Park im. Tadeusza Kościuszki w Pruszkowie

Historia tego parku sięga II połowy XIX wieku, kiedy to powstał jako część parku towarzyszącego nowo wybudowanemu pałacykowi w stylu neorenesansowym, który został zrealizowany na zlecenie Ignacego Więckowskiego, właściciela lokalnej kaflarni. Jego kolejni właściciele, tacy jak Aleksander Stępiński oraz hrabia Ksawery Pusłowski, przyczynili się do dalszej historii tego miejsca, wynajmując pałacyk dr. Danielowi Goldbergowi jako przychodnię psychiatryczną z niewielkim oddziałem klinicznym.

W październiku 1914 roku, podczas ostrzału miasta, budynek uległ drobnym uszkodzeniom. Po remoncie przez kilka lat służył jako dom dla emerytowanych księży, a na parterze urządzono kino „Znicz”.Od lat 20. XX wieku parter pałacyku zajmował pruszkowski oddział Towarzystwa Gimnastycznego „Sokół”, mimo że formalnie budynek pozostawał w rękach kurii biskupiej, co przyczyniło się do nadania potocznej nazwy zarówno parkowi, jak i pałacykowi.

W 1945 roku majątek przeszedł na własność skarbu państwa, a w budynku utworzono Dom Kultury Dzieci i Młodzieży. Po zamknięciu kina, parter zajęła filia biblioteki publicznej oraz szkoła muzyczna. W historycznym okresie dla parku nadeszły zmiany, które miały istotny wpływ na jego rozwój.

W dniu 4 stycznia 2006 roku, północna część parku oraz pałacyk zostały wpisane do rejestru zabytków pod numerem A-664. W latach 2009–2011 przeprowadzono gruntowną przebudowę, która umożliwiła połączenie funkcji parku miejskiego z kompleksowym ogrodem dziecięcym oraz placami zabaw. W ramach modernizacji zbudowano nowe ogrodzenie, zaktualizowano alejki spacerowe, a także wymieniono oświetlenie i elementy małej architektury.

Inwestycje te zaowocowały także stworzeniem skweru z klombami, który znajduje się w pobliżu skrzyżowania ulic Niepodległości i Fryderyka Chopina, a w jego centralnej części umieszczono fontannę „Mali Muzykanci”. To właśnie te zmiany sprawiają, że park im. Tadeusza Kościuszki stał się atrakcyjnym miejscem rekreacji i wypoczynku dla lokalnej społeczności.