Jerzy Kazimierz Kuch to postać, która na stałe wpisała się w historię polskiej medycyny. Urodził się 4 marca 1931 roku w Pruszkowie, a swoją karierę zawodową związał z Warszawą, gdzie zmarł 4 stycznia 2010 roku.
Był nie tylko wybitnym lekarzem internistą, ale również kardiologiem, posiadającym ogromną wiedzę i doświadczenie w tej dziedzinie. Jego zaangażowanie w rozwój medycyny oraz nauczanie akademickie sprawiło, że zyskał uznanie wśród studentów i współpracowników.
Jako profesor nauk medycznych, Jerzy Kuch wpływał na kształcenie przyszłych pokoleń lekarzy, dzieląc się swoją pasją oraz wiedzą, która była niezwykle ważna dla rozwoju polskiej kardiologii.
Życiorys
Jerzy Kuch pochodzi z rodziny, w której jego ojcem był Aleksander, a matką Zofia. W 1957 roku z powodzeniem ukończył studia na kierunku lekarskim w Akademii Medycznej w Warszawie. Uzyskał specjalizację w dziedzinie chorób wewnętrznych (odpowiednio I stopień w 1962 roku oraz II stopień w 1965 roku) oraz w kardiologii (w 1974 roku).
W 1966 roku obronił pracę doktorską w Akademii Medycznej w Warszawie, która była napisana pod przewodnictwem profesora Zdzisława Askanasa. Temat rozprawy brzmiał: „Badania immunoelektroforetyczne w zawale serca”. Z kolei w 1971 roku uzyskał tytuł doktora habilitowanego, a jego prace dotyczyły oceny odczynów immunologicznych w zawale serca przy użyciu metod immunofluorescencyjnych. Jego naukowa kariera rozwinęła się, gdy w 1983 roku otrzymał tytuł profesora nadzwyczajnego, a sześć lat później – tytuł profesora zwyczajnego.
Po zakończeniu studiów w 1957 roku, Jerzy Kuch został powołany do odbycia okresowej służby w wojsku w charakterze medyka. Następnie osiedlił się w Toruniu, jednak w 1962 roku powrócił do Warszawy, aby dołączyć do grona wykładowców Akademii Medycznej. Uczelnia ta była miejscem jego pracy aż do przejścia na emeryturę. W latach 1981-1987 pełnił obowiązki dziekana II Wydziału Lekarskiego, a od 1981 do 2001 roku kierował Katedrą i Kliniką Kardiologii II Wydziału Lekarskiego.
Jerzy Kuch aktywnie uczestniczył w działalności w licznych towarzystwach naukowych, w tym w Polskim Towarzystwie Kardiologicznym, gdzie zajmował stanowisko wiceprezesa Zarządu Głównego, oraz w Europejskim Towarzystwie Kardiologicznym. Jest również autorem lub współautorem ponad 200 publikacji, które obejmują prace przeglądowe, monografie, książki oraz rozdziały książkowe. Ponadto, był promotorem 18 prac doktorskich. Spośród tych, którzy zdobyli stopień doktora pod jego kierunkiem, niektórzy, jak Wojciech Łada, Zbigniew Ruciński, Kazimierz Wrześniewski oraz Artur Mamcarz, stali się samodzielnymi pracownikami naukowymi, co można zobaczyć w przyległym drzewie genealogicznym Askanasowców.
Po zakończeniu swojej drogi życiowej Jerzy Kuch znalazł swój ostatni spoczynek na warszawskim cmentarzu w Pyrach.
Odznaczenia
Jerzy Kuch został uhonorowany licznymi odznaczeniami, które odzwierciedlają jego zasługi i wkład w rozwój kraju.
- Krzyż Komandorski Orderu Odrodzenia Polski (2005),
- Krzyż Oficerski Orderu Odrodzenia Polski (2000).
Przypisy
- a b REJESTR SPADKOWY PL: wynik wyszukiwania [online], rejestry-notarialne.pl [dostęp 09.03.2022 r.]
- Składy osobowe Zarządów Głównych Polskiego Towarzystwa Kardiologicznego od jego powstania. ptkardio.pl. [dostęp 25.12.2018 r.]
- Krzysztof Jerzy Filipiak: Szkoła kardiologiczna Zdzisława Askanasa. podyplomie.pl, 09.2018 r. [dostęp 18.12.2018 r.]
- Jerzy Kuch. [w:] Centralny Rejestr Lekarzy RP – wyszukiwarka informacji podstawowych [on-line]. Naczelna Izba Lekarska. [dostęp 29.08.2017 r.]
- MirosławM. Dłużniewski MirosławM., Profesor dr hab. n. med. Jerzy Kuch – wspomnienie, „Kardiochirurgia i Torakochirurgia Polska”, 01.2010 r.
- Postanowienie Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 29.09.2005 r. o nadaniu orderów i odznaczeń (M.P. z 2005 r. nr 83, poz. 1177)
- Postanowienie Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 14.03.2000 r. o nadaniu orderów i odznaczeń (M.P. z 2000 r. nr 14, poz. 301)
Pozostali ludzie w kategorii "Medycyna i zdrowie":
Andrzej Horban | Marek Krawczyk (lekarz) | Piotr TyszkoOceń: Jerzy Kuch