W dziedzinie polskiego przedsiębiorczości, Stanisław Tymiński wyróżnia się jako jedna z kluczowych postaci. Urodził się 27 stycznia 1948 roku w Pruszkowie, gdzie rozpoczęła się jego niezwykła kariera.
Jako polski biznesmen, Tymiński prowadził interesy nie tylko na rodzimym rynku, ale również w USA, Kanadzie i Ameryce Południowej. Jego działania koncentrują się głównie w branży elektronicznej, komputerowej oraz telewizyjnej.
Stanisław Tymiński jest także znanym działaczem politycznym, który wziął udział w polskich wyborach prezydenckich w latach 1990 oraz 2005. Dodatkowo, jest założycielem Partii X, co podkreśla jego zaangażowanie w życie polityczne kraju.
Życiorys
Rodzina
Jan Tymiński, ojciec Stanisława, pochodził z niewielkiej wsi Tymianki-Pachoły, usytuowanej w obecnym województwie mazowieckim. Jako radiomechanik spędził niemal cztery lata w obozach koncentracyjnych Auschwitz-Birkenau i Groß-Rosen podczas II wojny światowej. Jego żona, matka Stanisława, była gospodynią wiejską. Para wzięła ślub w 1948 roku we Wrocławiu i zamieszkała w Komorowie, pod Warszawą, ale w 1954 roku zdecydowała się na rozwód.
Wczesne lata
Stanisław Tymiński spędził dzieciństwo w Komorowie. Zdobył wykształcenie w zakresie elektroniki, kończąc Technikum Elektroniczno-Mechaniczne im. Marcina Kasprzaka w Warszawie, które było związane z dawnymi Zakładami Radiowymi. Następnie podjął pracę w Zakładach Wytwórczych Elektronowych Przyrządów Pomiarowych „ELPO” w Warszawie. W 1968 roku zapisał się na studia wieczorowe na Politechnice Warszawskiej na Wydziale Elektronicznym.
W 1969 roku, po emigracji do Szwecji, Tymiński znalazł się w miejscu, gdzie zyskał doświadczenie w pracy w szklarni, gdzie poznał swoją pierwszą żonę, Pulmu. Po utracie zatrudnienia, w tym samym roku zamieszkał w Kanadzie, gdzie w 1975 roku założył firmę komputerową Transduction. W 1981 roku, za sprawą chęci zgłębiania duchowości Indian, zyskał nowe doświadczenia w Amazonii, gdzie miał okazję stworzyć lokalne imperium finansowe, w tym telewizję kablową i restauracje. Tam również poślubił Myrnę Gracielę Pérez Velasco, Peruwiankę. W czerwcu 1994 roku uruchomił pierwszy komercyjny BBS Maloka, który umożliwił mieszkańcom Polski dostęp do Internetu.
Działalność polityczna
W 1988 roku Tymiński przystąpił do Libertariańskiej Partii Kanady, która promowała redukcję podatków. Od 1990 do 1991 roku pełnił rolę lidera tej partii. W 1990 roku zgłosił swoją kandydaturę w wyborach prezydenckich w Polsce. Pomimo niewielkich szans, dzięki intensywnej kampanii, w której przedstawiał się jako jedyny „człowiek spoza układu”, uzyskał 3 797 605 głosów, co stanowiło 23,1%, wyprzedzając m.in. Tadeusza Mazowieckiego oraz Włodzimierza Cimoszewicza i dostając się do drugiej tury z Lechem Wałęsą.
W trakcie wyborów oskarżano go o związki z Libią oraz Kolumbią, co okazało się fałszywe. Telewizja Polska przed zakończeniem kampanii doniosła o rzekomej przemocy, wykorzystując to jako argument w jej niekorzystnym kontekście. Po wyborach Tymiński zapoczątkował powstanie określenia „teczka” w polskiej polityce, związanej z domniemanymi kompromitującymi materiałami.
Ostatecznie, w drugiej turze przegrał z Lechem Wałęsą, zdobywając 3 683 098 głosów (25,75%). Po tych wydarzeniach zainicjował działalność Partii X, która jednak nie wpłynęła znacząco na system polityczny. Próbował również zarejestrować swoją kandydaturę w wyborach prezydenckich w 1995 roku, jednak nie udało mu się zebrać wymaganych podpisów.
W 2005 roku ogłosił powrót do Polski oraz deklarację startu w kolejnych wyborach prezydenckich jako kandydat Ogólnopolskiej Koalicji Obywatelskiej. Jego komitet wyborczy został zarejestrowany 23 czerwca tego samego roku, a ostatecznie zdobył 23 545 głosów, co przekładało się na 0,16%, plasując się na ostatnim miejscu spośród dwunastu kandydatów. 1 września 2010 roku ogłosił zakończenie swojej kariery politycznej. W wyborach w 2015 roku poparł Mariana Kowalskiego z Ruchu Narodowego. Uczestniczył także w wyborach parlamentarnych w 2023, startując z ramienia Związku Słowiańskiego, gdzie zajął trzecie miejsce z wynikiem 18 052 głosów (12,71%).
Życie prywatne
Stanisław Tymiński, postać o złożonym życiorysie, doświadczył trzykrotnego małżeństwa. Jego pierwszy związek to Finka Pulmu, druga żona to Peruwianka Myrna Graciela, a jego ostatnia żona to Chinka Mulan.
W ramach tych małżeństw ma czworo biologicznych dzieci, którymi są: Henryk, będący owocem pierwszego związku, oraz Alicja, Jerzy i Isis, pochodzący z drugiego małżeństwa. Ponadto, wychowuje adoptowaną córkę Cindy, której biologiczną matką jest jego trzecia żona.
Przypisy
- Serwis PKW – Wybory 2023. [dostęp 21.10.2023 r.]
- Serwis PKW – Wybory 2023. [dostęp 24.09.2023 r.]
- Andrzej Kumor: 45 lat Transduction – firmy Stanisława Tymińskiego. Goniec, 06.06.2020 r. [dostęp 21.04.2024 r.]
- DanielD. Koral, Stan Tymiński udzielił poparcia Marianowi Kowalskiemu w wyborach prezydenckich [online], onet.pl, 21.04.2015 r. [dostęp 22.06.2020 r.]
- Włodzimierz W. Kuliński, Stanisław Tymiński: Pamięć o Polakach z Auschwitz-Birkenau [online], wirtualnapolonia.com, 27.01.2015 r. [dostęp 22.06.2020 r.]
- Felieton Stanisława Tymińskiego opublikowany na jego stronie internetowej – Święte Psy [online], 01.09.2010 r. [dostęp 22.06.2020 r.]
- Marry M. Battiata, Polish Government Links Tyminski to Libya, Secret Police [online], „The Washington Post”, 01.12.1990 r. [dostęp 22.06.2020 r.]
- Piotr P. Pacewicz, Piąta władza [online], gazeta.pl, 13.10.2006 r. [dostęp 22.06.2020 r.]
- Stan ciężki urojony [online], polityka.pl, 13.07.2006 r. [dostęp 22.06.2020 r.]
- Stan Tymiński – kandydat na prezydenta? [online], aferyprawa.eu [dostęp 22.06.2020 r.]
Pozostali ludzie w kategorii "Przedsiębiorczość i ekonomia":
Adam Maciejewski (ekonomista) | Leszek CichyOceń: Stanisław Tymiński